|
|
| Η Ψυχές των Γερόντων | Αναγνωρισμένα |
Μες στα παληά τα σώματά των τα φθαρμένα
κάθονται των γερόντων η ψυχές.
Τι θλιβερές που είναι η πτωχές
και πώς βαρυούνται την ζωή την άθλια που τραβούνε.
Πώς τρέμουν μην την χάσουνε και πώς την αγαπούνε
η σαστισμένες κι αντιφατικές
ψυχές, που κάθονται —κωμικοτραγικές—
μες στα παληά των τα πετσιά τ’ αφανισμένα.
|
 |
(Από τα Ποιήματα 1897-1933, Ίκαρος 1984)
|
| Η Ψυχές των Γερόντων (ανάγνωση) |
| (διαβάζει: Σουλιώτης Μίμης, Ανέκδοτη ηχογράφηση, Αθήνα 2002) |
|
