|
Η Ψυχές των Γερόντων | Αναγνωρισμένα |
Μες στα παληά τα σώματά των τα φθαρμένα κάθονται των γερόντων η ψυχές. Τι θλιβερές που είναι η πτωχές και πώς βαρυούνται την ζωή την άθλια που τραβούνε. Πώς τρέμουν μην την χάσουνε και πώς την αγαπούνε η σαστισμένες κι αντιφατικές ψυχές, που κάθονται —κωμικοτραγικές— μες στα παληά των τα πετσιά τ’ αφανισμένα.
|
 |
(Από τα Ποιήματα 1897-1933, Ίκαρος 1984)
|
Η Ψυχές των Γερόντων (ανάγνωση) |
(διαβάζει: Σουλιώτης Μίμης, Ανέκδοτη ηχογράφηση, Αθήνα 2002) |
|